ตัวอย่างอิสอัคและโมเสส
มีเรื่องของบุคคล 2 คนในพระคัมภีร์ที่สะกิดใจดิฉัน จนอยากจะนำแบ่งปันท่านผู้อ่านวันนี้ค่ะ บุคคลแรกมีชื่อว่า อิสอัค อิสอัคเป็นลูกที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ว่าจะประทานให้แก่อับราฮัม และพระองค์ได้ทรงประทานให้จริงๆ ว่ากันไปแล้ว การเกิดของอิสอัคนับว่าเป็นเรื่องอัศจรรย์ที่วงการแพทย์อธิบายไม่ได้นะคะ เพราะขณะที่นางซาราห์ภรรยาของอับราฮัมตั้งครรภ์นั้น เธอมีอายุ 90 ปี เรียกว่าชราแล้วและประจำเดือนก็หมดไปแล้วด้วย (ปฐมกาล 18:11) ขณะที่มีบุตรนั้น อับราฮัมอายุ 100 ปีค่ะ เมื่ออิสอัคแก่ตัวลง ตาของท่านก็มัว มองไม่เห็น ถ้าเปรียบเทียบกับปัจจุบันแล้ว ท่านผู้ฟังก็คงจะคิดว่า สิ่งนี้เป็นเรื่องปกติของผู้อาวุโส แต่ท่านผู้ฟังทราบไหมคะว่า อาหารที่อิสอัคชอบคืออะไร ให้เรามาอ่านกันจากพระคำ ปฐมกาล 27:1-4 นะคะ พระคัมภีร์กล่าวว่า “เมื่ออิสอัคแก่ตามัว ท่านก็เรียกเอซาวบุตรคนโตของท่านมา และกล่าวแก่เขาว่า “ลูกเอ๋ย” เขาตอบว่า “ขอรับ” ท่านว่า “ดูเถิด พ่อแก่แล้ว พ่อไม่รู้วันตายของพ่อ เจ้าจงเอาอาวุธของเจ้า คือแล่งธนูและคันธนูออกไปที่ท้องทุ่ง หาเนื้อมาให้พ่อ จัดเตรียมอาหารอร่อยมาให้พ่อ อย่างที่พ่อชอบนั้น แต่นำมาให้พ่อกิน เพื่อจะได้อวยพรแก่เจ้าก่อนพ่อตาย” อิสอัคให้บุตรชายคนโปรดไปล่าเนื้อเพื่อมาทำอาหารที่เขาชอบ อาหารที่อิสอัคชอบรับประทานก็คือเนื้อสัตว์นั่นเอง คราวนี้มาฟังถึงเรื่องราวของบุคคลอีกท่านหนึ่งในพระคัมภีร์นะคะ นั่นก็คือ โมเสส…