หัวใจของเรา ตอนที่ 2
พระธรรมสุภาษิต 4:23 ได้กล่าวไว้ว่า “จงรักษาใจของเจ้าไว้ด้วยความระวังระไวรอบด้าน เพราะชีวิตเริ่มต้นออกมาจากใจ” ชีวิตเริ่มต้นมาจากหัวใจก็เพราะ หัวใจทำหน้าที่ที่สำคัญคือ สูบฉีดเลือดส่งไปตามเส้นเลือดเพื่อไปเลี้ยงส่วนต่างๆ ของร่างกาย คล้ายกับปั๊มน้ำที่ส่งน้ำไปตามท่อประปาค่ะ แต่ตัวหัวใจเองจะไม่ได้รับประโยชน์จากเลือดที่ผ่านตัวเขานะคะ เขาเพียงแค่ให้เลือดผ่านและปั๊มส่งออกไปเท่านั้น ส่วนตัวหัวใจซึ่งเป็นกล้ามเนื้อที่ต้องการเลือดมาเลี้ยงด้วยเช่นกัน จะได้เลือดผ่านทางเส้นเลือดที่ชื่อว่า โคโรนารี่ ค่ะ ฟังดูแล้วช่างเป็นอวัยวะที่เสียสละจริงๆ เส้นเลือดโคโรนารี่จะทำหน้าที่ส่งเลือดไปเลี้ยงส่วนต่างๆ ของหัวใจ ถ้าเมื่อใดก็ตามที่เส้นเลือดโคโรนารี่อุดตัน ก็จะส่งผลให้กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด เกิดกล้ามเนื้อหัวใจตายขึ้นได้ และถ้าเกิดขึ้นเป็นบริเวณกว้างก็จะทำให้เสียชีวิตได้ค่ะ เรามาดูกันนะคะว่าปริมาณเลือดที่หัวใจสูบฉีดออกมาเพื่อส่งไปเลี้ยงร่างกายนั้นมีปริมาณแค่ไหน เราพบว่า โดยเฉลี่ยแล้วในผู้ใหญ่ท่านหนึ่งในขณะพัก หัวใจจะสูบฉีดเลือดมากกว่า 1 แกลลอนหรือประมาณ 5 ลิตรในเวลา 1 นาที เพื่อส่งไปตามเส้นเลือดยังส่วนต่างๆ ของร่างกายค่ะ ในการบีบตัวของหัวใจแต่ละครั้งนั้น จะใช้พลังงานเท่ากับกำลังแขนที่หยิบแอปเปิ้ลผลใหญ่ๆจากพื้นดินขึ้นมาสู่ปากนะคะ หัวใจทำงานในขณะที่เรานอนหลับ เช่นเดียวกับในขณะที่เราตื่น เมื่อเราวิ่ง หัวใจก็จะบีบตัวเร็วขึ้นเพื่อให้เลือดไปเลี้ยงร่างกายได้เพียงพอกับความต้องการ ลองเดาซิคะว่า เส้นเลือดทั่วร่างกาย ที่หัวใจต้องบีบตัวเพื่อส่งเลือดให้ไปได้จนสุดปลายทางนั้น ถ้านำเส้นเลือดทั้งหมดนี้มาต่อกันแล้วจะมีความยาวเท่าไร มีผู้ประมาณว่า มีความยาวมากกว่า 1 แสนกิโลเมตรค่ะ ซึ่งมีระยะเท่ากับการเดินทางรอบโลกถึง 4 รอบ เมื่อมองลึกลงไปในรายละเอียดของเส้นเลือดเหล่านี้ ดิฉันก็ได้พบว่า พระเจ้าของเราทรงเป็นพระเจ้าที่มีระเบียบค่ะ…
